NA WIELKI POST

   Czterdziestodniowy czas przygotowania do święta Paschy, to jest Chwalebnego Zmartwychwstania Pańskiego nazywamy Wielkim Postem. Wielkim, gdyż wzywa nas nie tylko do powstrzymania się od spożywania pokarmów mięsnych w wyznaczone dni, czy też rezygnacji z zabaw i nałogów. W te dni mamy przede wszystkim rozważać dzieło zbawienia i odkupienia całego rodzaju ludzkiego, jakie wykonało się na Golgocie, a to przynagla nas do zastanowienia się nad swoim powołaniem religijnym i nad stopniem realizacji przez nas tego powołania.
   Czym jest Wielki Post dla Kościoła i każdego wierzącego, najlepiej odzwierciedlają słowa Apostoła Pawła z Listu do Koryntian (2Kor5,20i 6,3): „w imię Chrystusa prosimy, pojednajcie się z Bogiem i napominamy was abyście nadaremno łaski Bożej nie przyjmowali. Oto teraz czas upragniony, oto teraz dzień zbawienia”, a więc jest to upragniony czas zbawienia, ponieważ przeżywamy tajemnicę Syna Bożego, który dla nas cierpi i umiera na krzyżu. Kościół w tych dniach uświadamia sobie, że uczestniczy w wielkim dziele odkupienia świata podjętym przez Chrystusa i od najdawniejszych czasów karmi się obficie słowem Bożym, tym przewybornym ziarnem prawdy, które pochodzi z ust Bożych. W ten sposób wzmacniamy swoją wiarę, która zdolna jest wprowadzić wokół nas rzeczywistość Królestwa Bożego na Ziemi.
   „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię, pojednajcie się z Bogiem”, te słowa Pana Jezusa Kościół kieruje do swych wiernych podczas parafialnych rekolekcji, które maja wprowadzić nas na drogę zbawienia, a więc Boże zbawienie jest dla człowieka dostępne, moc Chrystusowego odkupienia może ogarnąć wszystkich, potrzeba tylko otwarcia serca i gotowości na przyjęcie Słowa Bożego, ale na przeszkodzie staje grzech. Wobec wielkości darów Bożych uświadamiamy sobie w tych dniach popełnione zło, naszą słabość, ułomność i grzeszność. Uświadamia to sobie Kościół jako zbiorowa społeczność, jak i poszczególni chrześcijanie, czciciele Jezusa Chrystusa, którego miłosierdzie jest ponad wszelką nędzę ludzką. Bo Wielki Post to czas nawrócenia i odejścia od grzechu, to czas przemiany serca i sposobu myślenia. Wymaga to z naszej strony zaparcia siebie i walki z samym sobą. Bóg wzywa do nawrócenia wszystkich ludzi, ale przebacza tym, którzy Go o to proszą. Jest także cierpliwy wobec grzeszników. Stąd rodzi się potrzeba modlitwy wytrwałej, pełnej ufności i nadziei. Tak pojmowany Wielki Post staje się czasem intensywnego życia duchowego, czasem walki z sobą i mocami zła, czasem zbliżenia się do Chrystusa, który teraz cierpi i dźwiga krzyż naszego zbawienia.
   Wykorzystajmy więc okres Wielkiego Postu i odbywających się w tym czasie parafialnych rekolekcji na wzmożoną modlitwę i zbadania stanu swojej wiary oraz sposobu realizacji obowiązków religijnych. Niech Chrystus Pan będzie dla nas wzorem jak walczyć z pokusami szatańskimi. Gdy więc usłyszymy dzwon wzywający nas na wielkopostne nabożeństwo wspomnijmy również Jezusowe słowa czytane w pierwszą niedzielę Wielkiego Postu, „że nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych”. To znaczy, że żyję z woli Bożej i zgodnie z Jego wolą powinienem postępować. I to polecenie Boże na trwale umieśćmy w swoich sercach, a wówczas Kościół nie będzie dla nas wymysłem ludzkim, ale wolą Bożą, którą każdy wierzący winien dobrze wypełniać „Albowiem błogosławieni, którzy słuchają słowa Bożego i strzegą go”.

ks. bp M. Bernard