SŁOWO BOŻE

Niepokalane poczęcie Najświętszej Maryi Panny

    8-go grudnia Kościoły wyznań katolickich obchodzą uroczystość Niepokalanego Poczęcia Maryi – jest to jedno z większych świąt maryjnych.
    Dzięki zbawczej zasłudze Syna Bożego, przepowiadanego Mesjasza, Maryja została obdarzona przez Boga – jako druga osoba ludzka – szczególnym przywilejem, to jest wolnością od wszelkiego grzechu, także pierworodnego. A więc Jej dusza i serce zostały napełnione szczególnym darem łaski Bożej.
    Czytana w tym dniu Ewangelia św. Łukasza przybliża nam zwiastowanie anielskie i ujawnia nam całe piękno i bogactwo duchowe Maryi, które Kościół nazwał Niepokalanym Poczęciem. Wysłannik niebios, archanioł Gabriel, kieruje do Niej słowa: „Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą błogosławiona jesteś między niewiastami” (Łk1,28). Te słowa pozwalają stwierdzić, że Bóg pełnią swych łask przygotował w Maryi glebę do realizacji swych zbawczych zamysłów: zesłanie Syna Swego Jednorodzonego w naturze ludzkiej, aby Ten zbawił cały świat. Wpatrzmy się w zachowanie Maryi w chwili zwiastowania i wsłuchajmy się w słowa Jej odpowiedzi, a przekonamy się, że Maryja rzeczywiście jest „pełna łaski”, że promieniuje z Niej wyjątkowe światło duchowe, Więc odpowiada: „Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa Twego” (Łk1,38). Maryja nie stawia oporu łasce Bożej, przyjmuje z wielkim posłuszeństwem skierowane do Niej wezwanie, gotowa jest podjąć najtrudniejsze Boże powołanie.
    Potwierdzeniem przywileju Niepokalanego Poczęcia, to jest wolności od najmniejszego grzechu i bogatej w piękno cnót duszy, jest całe Jej ziemskie życie, co potwierdzają także teksty Pisma Świętego. Maryja w najdoskonalszy sposób swoje stopy wkładała w ślady Jezusa Chrystusa, które On pozostawiał podczas ziemskiej pielgrzymki. Dlatego Pan Jezus objawiając św. Marii Franciszce Dzieło Wielkiego Miłosierdzia polecił wszystkim mariawitom, by w swym życiu naśladowali życie Maryi i upraszali Jej Nieustającej Pomocy. Cześć Przenajświętszego Sakramentu i wzywanie Pomocy Maryi, to dwa środki, przez które ma się odrodzić cała ziemia czasów ostatecznych i przygotować się na przyjęcie Królestwa Bożego.
    Wyznawajmy więc z uwielbieniem, że Maryja dzięki szczególnej łasce Bożej, przewidzianej tylko dla Matki Syna Bożego, jest od pierwszej chwili Swego poczęcia, olśniewająco piękna i Niepokalana, co potwierdzają słowa „Pieśni nad Pieśniami”: „Cała piękna jesteś przyjaciółko moja i nie ma w Tobie skazy” (4,7).
    Ten Jej wyłączny przywilej nie odcina Maryi od nas grzeszników, co więcej, ta łaska daje Jej moc nad potęgą grzechu i szatana. Dlatego może nas wspomóc w naszej walce ze złem, które jest w nas i które grozi nam od otaczającego nas świata. Trzeba więc nam polegać na nieustającej pomocy Niepokalanej.
    Mroki adwentowe przez to Święto zostają rozświetlone wspaniałą postawą Maryi Niepokalanie Poczętej. Ona poucza nas, że istnieją takie wartości, za które warto nawet całe życie oddać. Tą wartością jest wiara w Boga i zbawienie naszej duszy. Maryja i Jej życie zachęcają nas do walki ze złem. Przekonuje nas też, że przy pomocy łaski Bożej możliwe jest życie na wysokim poziomie moralnym, że jesteśmy w stanie bronić się przed grzechem. Trzeba jednak zdecydowanie wydać walkę złu pod każdą postacią.
    Czas Adwentu sprzyja pracy nad sobą, nad udoskonaleniem człowieka i świata, który ma być miejscem dla Boga.

    Uwielbiajmy więc Boga, że Matka Syna Bożego i nasza Matka jest, jak mówi poeta:

    Tak złota, że niepozorna,
    Tak niebieska, że szara,
    Tak sławna, że cicha,
    Tak cudowna, że zwyczajna
    Słów dużo, dlatego, że prawdziwa.

Amen

Kapłan M. Bernard Kubicki