SŁOWO BOŻE

Słowo Boże na Zesłanie Ducha Świętego

    Zesłanie Ducha Świętego miało miejsce w Wieczerniku pięćdziesiątego dnia po Zmartwychwstaniu Pana Jezusa. Spróbujmy przypomnieć sobie to wydarzenie, tak jak przekazuje nam je Pismo Święte. Spróbujmy wejść w doświadczenie pierwszej wspólnoty chrześcijan, aby stać się tak jak oni uczestnikami mocy, światła i życia Ducha Świętego.
     Po śmierci Jezusa na krzyżu, Jego uczniowie zamykają drzwi Wieczernika w obawie przed Żydami ( J20,19.), myślą o opuszczeniu Jerozolimy i powrocie do zajęć , które podejmowali, zanim spotkali Jezusa. Pojawienie się Chrystusa Zmartwychwstałego odbudowuje w nich po części utraconą nadzieję, przezwycięża zniechęcenie i rozpacz. Po Wniebowstąpieniu Jezusa nie odchodzą z Jerozolimy, lecz zgodnie z obietnicą Chrystusa oczekują przyjścia Ducha Świętego ( Łk 24,49.), który poderwałby ich do życia, do działania i napełnił radością i otuchą.
     I oto obietnica Chrystusa spełnia się. Wieczernik zostaje napełniony powiewem życia, światłem zrozumienia i ogniem miłości. Zebrani uczniowie są przeniknięci do głębi życiem, mocą i światłem Ducha Świętego. Potrafią już zrozumieć Chrystusa i swoje posłannictwo. Podrywają się na nogi, by iść w świat do ludzi z Dobrą Nowiną, z mocą, ze światem, z miłością i darami, którymi zostali napełnieni. Duch Święty, posłany przez Ojca i Syna, stworzył ich na nowo, każdego pojedynczo jako nowego człowieka i wszystkich razem jako jedną wspólnotę. Tak rodzi się Kościół, a w nim nowy człowiek, nowa społeczność, nowy porządek w dziejach ludzkości.
     Duch Święty pozwolił zrozumieć uczniom kim jest Chrystus, uwierzyć w Niego, odkryć jego bogactwo. To nowe zrozumienie streszcza się w zdaniu: „Panem jest Jezus” (1kor12,3.). Znaczy to: Panem wszystkiego i wszystkich, Panem pełnym mądrości i miłości, Panem zwycięskim, któremu nie zdołają się oprzeć żadne moce i którego planów nie są w stanie pokrzyżować żadne ludzkie słabości.
     Uczniowie zrozumieli dzięki Duchowi Świętemu, że więź z Jezusem przynosi człowiekowi pokój, uwolnienie z lęków, wewnętrzne oczyszczenie, odnowioną godność. Uczniowie odkryli jak wielkie jest przeznaczenie człowieka w oczach Chrystusa i Jego planach. Otrzymali Ducha, więc myślą, mówią i czynią jak On.
     Duch Święty pozwolił także zobaczyć uczniom, jak bardzo są ze sobą wzajemnie złączeni, że stanowią zwartą grupę, jeden organizm. Zrozumieli, że tworzą Kościół, w którym Chrystus jest głową, a Duch Święty duszą. Poczuli, ze są związani nie tylko każdy pojedynczo z Bogiem, ale i wzajemnie pomiędzy sobą.
     Ta nowa świadomość daje im moc i spokój. Są ostatecznie przekonani do Chrystusa, do Jego Ewangelii, do siebie samych. Dlatego otwierają drzwi Wieczernika, bo zrobił się dla nich za ciasny, bo muszą oznajmić ludziom, nawet tym wrogo nastawionym, o niezwykłym doświadczeniu Duchem Świętym, Duchem, który daje życie oczyszcza i przemienia, umożliwia wzrost wiary i człowieczeństwa.
     Módlmy się w te uroczyste dni, abyśmy w tymże Duchu to, co jest dobre zrozumieli i z Jego pocieszenia zawsze się weselili. Amen.

Kapłan M. Bernard