SŁOWO BOŻE

Rozważanie na maj

    W maju cała przyroda budzi się do życia. Niejako uśmiecha się do człowieka, zarówno śpiewem ptaków, jak i dynamiką rozwoju. Ziemia dotąd szara i brudna, stroi się barwnie mieniąc się tysiącami kolorów swej szaty. Budzą się z zimowego snu pola i łąki, lasy i sady. W wiosennej aurze słońca i ciepła staje do konkursu wszystko co żyje. Radość życia ogarnia cały świat przyrody. Dla Kogo to wszystko? Kto posiada zdolność podziwu, zachwytu i uwielbienia stwórcy i Władcy tego piękna? Komu cały świat został podarowany? Wiara nam podpowiada, że tą istotą obdarowaną jest człowiek, stworzony na obraz i podobieństwo Boże. To człowieka stwórca obdarzył władzą nad dziełami rąk swoich.
    Panie nasz, całym wdzięcznym sercem przyjmujemy te dary i śpieszymy każdego majowego wieczoru do swego kościoła, lub przydrożnego krzyża, czy kapliczki, by tam dołączyć do tego ogólnego akordu uwielbienia Boga. Czynimy to dziś pieśnią maryjną:

    Chwalcie łąki umajone, góry doliny zielone,
    Chwalcie cieniste gaiki, źródła i kręte strumyki.

    Dziękujemy Ci i wielbimy Ciebie, Panie, za Twój dar wolności jakim nas obdarzyłeś. Wprawdzie u początku swej historii człowiek jej nadużył i skierował przeciw dobroci Boga, ale miłosierny Pan nie ukarał za ten czyn ludzkości. Przeciwnie, postanowił ratować go powołując do istnienia Niepokalaną Maryję. Ona nigdy nie zbuntowała się. Całe jej życie było jedynym wielkim „tak” czyli jak Bóg chce. Pan Jezus w swej dobroci daje ją wszystkim za naszą Matkę. Ona nas uczy, że naszą wolność zawsze należy kierować ku miłości Boga. Maryja jest tą jedyną osobą, w której „blask prawdy” zajaśniał najpiękniej. Dlatego w maju czcimy Ją jako naszą Orędowniczkę, Pośredniczkę i Pocieszycielkę, jako źródło wszelkiego życia. Najdobitniej wyrażają to słowa Pisma Świętego zapisane w Księdze Przysłów:

    Pan mnie stworzył, swe arcydzieło, przed swymi czynami, od dawna, od wieków jestem stworzona, od początku, nim Ziemia powstała.
(Prz 8, 22-23).

    Nie przestajemy dziękować Tobie Panie przez cały maj, że Maryja jest arcydziełem Twojej Miłości. Jest Ona Świętą Bożą Rodzicielką, Matką Swego Syna i naszego Zbawiciela. Dziękujemy Ci, że obdarowałeś Matkę nas wszystkich „pełnią łaski” i nazwałeś Ją „błogosławioną między niewiastami”.
    Dobry Boże, ale czy tylko Maryję uczyniłeś swym arcydziełem? Wiara nam mówi, że nie tylko. Ty Panie, w swej hojności pragniesz każdego człowieka ukształtować na swój obraz i podobieństwo. W sercu każdego z nas chcesz ukazać blask swej prawdy i miłości. W każdym pragniesz odtworzyć swe arcydzieło. Każdego zapraszasz do współpracy. Niestety nie wszyscy wyrażają gotowość, by razem z Tobą tworzyć ten „piękny i wspaniały świat”.
    Panie Jezu, tyle razy przez nas odrzucany, pomijany i zapomniany. Jakże niepojęta jest Twoja dobroć i cierpliwość. Ty nie tylko o nas nie zapominasz, ale stoisz u drzwi naszego serca i kołaczesz, stoisz i czekasz, kiedy ja zainteresuję się Tobą. A Ty chcesz „abym nie był letni, lecz gorący”; zwycięzcy zaś, obiecujesz „zasiąść ze Sobą, na swoim tronie”. Ogarnij nas i przeniknij swą miłością. Rozpal w naszych sercach ogień swojej miłości.
    Wzmocnij nasze siły, byśmy nigdy nie zrezygnowali ze współpracy z Twoją łaskawością. Niech to arcydzieło Boże, które zajaśniało w Maryi i w trylu świętych, zajaśnieje też i w nas.
    Zechciejmy w maju uwielbiać Boga rozważając i naśladując życie Maryi.

    Amen